Άγιος Γεράσιμος ό Ιορδανίτης
Απολυτίκιο
Ασκήσας Γεράσιμε έν Ίορδάνη στερρώς, τόν καύσωνα έφερες έν καρτερία σοφέ, καί πάσαν κακοπάθειαν. Λέων σοι υπετάγη, καί εκόμιζεν ύδωρ, νεκρόν εγείρεις αδελφόν παραδόξως.
Δι΄ό πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, Σωθήναι τάς ψυχάς ημών.
Aσματική Ακολουθία τού
Αββά Γερασίμου το εν τω Ιορδάνη
Ως Ιορδανού οικιστήν καί πολιούχον, και αναχωρητών υπογραμμμόν καί των μιγάδων, ευφημούμεν σε ή ποίμνη σου, θεοφόρε. Άλλ' ως έχων παρρησίαν προς τον Κύριον, εξ έχθρων επεμβαινόντων ημάς φρούρησον, ίνα κράζωμεν Χαίροις, πάτερ Γεράσιμε
Ο οίκος
Αγγελος εν Οσίοις, μετά σώματος ώφθης, Γεράσιμε, οσίως βιώσας, καί συν τη αγγελική ζωή τους της αγάπης καρπούς επλεόνασας, εξ ων καί διατρέφονται, οι εκβοώντές σοι τοιαύτα·Χαίρε, Λυκίας ο θείος γόνος Χαίρε, οσίων ο έμπνους όρος Χαίρε, Ιορδανού οικήτωρ περίδοξος Χαίρε, Παλαιστίνης ο θείος διάκοσμος Χαίρε, μιμητά πανάριστε του Προδρόμου του σεπτούΧαίρε, οικονόμε γνήσιε της αγέλης του Χριστού Χαίρε, οτι εδείχθης εραστής ησυχίας Χαίρε, οτι εφάνης φυτουργός εγκράτειαςΧαίρε, λαμπρόν αγάπης κειμήλιονΧαίρε, τερπνόν του Λόγου οσφράδιονΧαίρε, δι' ου μονασταί κραταιούνταιΧαίρε, δι'ου τω Θεώ οικειούνται.Χαίροις, Πάτερ Γεράσιμε.
Τα παιδικά του χρόνια
Στα πολύ παλιά χρόνια, πριν περάσουν τετρακόσια χρόνια από την γέννηση του Ιησού Χριστού μας, γεννήθηκε στα Μύρα της Λυκίας ένας από τους μεγαλύτερους αγίους της Ορθοδοξίας, ο Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης.
Τα Μύρα ήταν αρχαία πόλη της Μικράς Ασίας, που ήταν Ελληνική από τα πανάρχαια χρόνια.Την εποχή του Βυζαντίου τα Μύρα γιναν πρωτεύουσα της επαρχίας της Λυκίας και μέχρι τον17ο αιώνα ήταν έδρα επισκόπου. Ένας από τους επισκόπους των Μύρων,ήταν και ο Άγιος Νικόλαος ο προστάτης των θαλασσών. Ο Άγιος Νικόλαος λάμπρυνε με την παρουσία του τον επισκοπικό θρόνο των Μύρων κατά τον 4ο αιώνα και πέθανε λίγα χρόνια πριν γεννηθεί ο Άγιος Γεράσιμος. Τα ερείπια που σώζονται δείχνουν ότι τα Μύρα βρίσκονται τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από την θάλασσα.
Ο ευλογημένος Γεράσιμος γεννήθηκε όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Ζήνωνας, μεταξύ 376 και 391μ.Χ.Οι γονείς του ήταν πλούσιοι, ευσεβείς και ευλαβείς χριστιανοί. Τα άφθονα υλικά αγαθά δεν τους εμπόδισαν να έχουν αυστηρές ηθικές αρχές.Τον πολυαγαπημένο τους γιο τον ανάθρεψαν σύμφωνα με τα αθάνατα διδάγματα της Αγίας μας Ορθόδοξης Εκκλησίας. Του έδωσαν μια τέλεια χριστιανική ανατροφή.
Όσο μεγάλωνε ο χαριτωμένος Γεράσιμος, τόσο πιο πολύ πλουτιζόταν με άφθονες αρετές, που του χάριζε ο φωτοδότης Χριστός. Δεν ήθελε να ζει όπως οι πιο πολλοί νέοι της εποχής του και να φροντίζει μόνο το σώμα του, παραμελώντας την αθάνατη ψυχή του. Ήταν φρόνιμος και προσεκτικός. Καταλάβαινε πως η ζωή του ανθρώπου πάνω στην γη είναι προσωρινή, ενώ ο Παράδεισος είναι παντοτινός και αιώνιος. Ο μεγάλος σεβασμός στο Θεό ριζώθηκε για καλά στα τρίσβαθα της ψυχής του από τα παιδικά του χρόνια. Οι γονείς του τον αφιέρωσαν από βρέφος στον Θεό και από παιδί ζούσε την μοναχική ζωή σε κοινόβιο μοναστήρι.
Ο ερημίτης του Ιορδάνη κι η ευωδία της αγάπης
Ό Άγιος Γεράσιμος τα είχε βρεί τόσο καλά με τον Θεό και τον εαυτό του, που τον πλησίαζαν ζητώντας παρηγοριά μέχρι και τα άγρια ζώα. Έτσι, μια ωραία μέρα ένα λιοντάρι τον προσέγγισε βογκώντας από τον πόνο και δείχνοντας του το πληγιασμένο από ένα μεγάλο αγκάθι πόδι του.
Ο Άγιος το φρόντισε με καλοσύνη και μόλις έγιανε το λιοντάρι δεν έφυγε, μα έμεινε δίπλα του σαν υπάκουο οικόσιτο ζώο.Τον βοηθούσε στις καθημερινές εργασίες και μόλις ο άγιος κοιμήθηκε τον αιώνιο ύπνο, εκείνο έσκαψε τον τάφο του με τα πόδια του όπου κατόπιν πέθανε κι εκείνο δίπλα στο «αφεντικό» του.
Και για όποιον νομίζει ότι αυτά είναι παραμύθια:Ο Χριστιανός ήταν ένα λιονταράκι που πωλείτο σε δημοπρασία. Κάποιοι το αγόρασαν και το μεγάλωσαν μέχρις ότου δε χωρούσε πια στον χώρο όπου φιλοξενείτο, οπότε και φρόντισαν να το στείλουν στην Αφρική. Μετά από χρόνια θέλησαν να πάνε να δούν τον φίλο τους. Όμως, ο Χριστιανός είχε γίνει αρχηγός της ομάδας του και δεν ήταν σίγουρο ότι διατηρούσε την ίδια φιλική διάθεση προς τους ανθρώπους που είχε όσο ήταν μικρότερος.
Το τέλος του Οσίου Γερασίμου
Αφού έζησε ζωή αγγελική, ο Άγιος Γεράσιμος κοιμήθηκε σε βαθιά γεράματα, το 475 μ.Χ.
Μετά τους σκληρούς αγώνες του και τη μεγάλη προσφορά του στο μοναχισμό είχε ένα ήσυχο, οσιακό τέλος, σε ηλικία περίπου εκατό χρονών. Ο Άγιος πέθανε στις 4 Μαρτίου. Από τότε που ανακηρύχθηκε Άγιος γιορτάζουμε τη μνήμη του αυτή τη μέρα και πανηγυρίζει το μοναστήρι του, που βρίσκεται στους Αγίους Τόπους, στην έρημο του ποταμού Ιορδάνη, κοντά στην Ιεριχώ.
Η γιορτή του έρχεται, σχεδόν πάντοτε, μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή. Είναι η περίοδος του πένθους και της προσευχής, που τόσο αγαπούσε ο Άγιος όσο καιρό ζούσε.
Πολλοί δέχονται ότι ο Άγιος θάφτηκε μισό μίλι μακριά από το μοναστήρι του. Μετά την καταστροφή του μοναστηριού από τους Άραβες, το λείψανο του μεταφέρθηκε στη Μονή Καλαμώνος, στο μέρος που είναι σήμερα το μοναστήρι του Αγίου. Μέχρι σήμερα κανένας δεν ξέρει το ακριβές μέρος, όπου βρίσκεται το άγιο λείψανο του. Ίσως μ' αυτό τον τρόπο ο Άγιος να αποφεύγει τις πολλές τιμές.Αυτό έκανε και όταν ήταν στη ζωή.
Tέλη Ιουνίου 2002, ο ηγούμενος του Αγίου Γερασίμου, αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος, μετά από ανασκαφές, βρήκε έξω από το μοναστήρι τάφους με λείψανα. Εδώ θα ήταν το κοιμητήριο του μοναστηριού. Ίσως κάπου κοντά να βρίσκεται και το πολύτιμο λείψανο του μεγάλου αυτού Αγίου.
Ή έρημος του Ιορδάνου